Wat doen die vraagtekens allemaal met je?
Stoeiende vraagtekens die als dolle stiertjes door je koppie razen.
Deze grote en kleine vraagtekens zijn op zoek naar punten, oftewel besluitvorming.
Ze draaien rondjes om hun eigen staarten, maken salto’s, springen plonsjes, en durven de grote duik niet te maken.
Vooral spelletjes als tikkertje en verstoppertje zijn ze formidabel in.
Die vraagtekens zijn in een mistige omgeving met een zaklamp op zoek naar helderheid en duidelijkheid.
Door alle onrust en onzekerheid in die wazige wereld daar boven in je koppie, wordt er gevochten om antwoorden.
Ieder vraagteken leidt zijn eigen leven.
Er zijn meerdere vraagtekens bezig het van elkaar te winnen.
Het ene vraagteken geeft het andere vraagteken een onnoemelijke opdoffer.
Over en weer ontstaan er bloedneuzen en beurse plekken.
Dat hebben we er blijkbaar voor over, om te willen vechten voor het beste antwoord.
Weet je dat die vraagtekens die er rond dollen, in actie komen omdat jij dat in gang zet?
Niemand anders toch?
Jij zit in die roeiboot en schept al die vraagtekens je bootje in.
Maar je kent toch ook wel dat stemmetje, dat stemmetje waar je wel eens iets over hoort of leest.
Waarom schenk je daar geen aandacht aan?
De een noemt het z’n hart, de ander noemt het zijn intuïtie of het onderbewustzijn.
Prachtige woorden, maar nog mooier is het, om het met je mee te nemen in de besluitvorming die op je weg komt.
We fietsen vaak met een grote boog om onze intuïtie heen.
Met vooral ogen en oren gesloten om maar niet dat stoplicht te hoeven zien dat intuïtie heet.
Het ligt daar voor je neus, maak er gebruik van.
Maar er is nog een adertje.
Als we wel open staan om te luisteren naar onze intuïtie, hebben we vaak weer niet het vertrouwen, want het ego ligt lekker dwars.
En wat doen we dan, we breien er dan zelf een vraagteken aan.
Kan je wel vertrouwen op het antwoord dat in je huist?
En zo houden we onszelf lekker bezig.
Luisteren we dan wel goed naar onze intuïtie?
Ik heb het idee dat het niet zo is.
Het antwoord over bepaalde besluiten is al lang in ons opgesloten, maar wij zijn er vooral kampioen in, om er van weg te lopen.
Hoe vaak hoor je mensen niet zeggen.
Ah ja, ik wist het eigenlijk wel maar . . .
Je kent zelf ook vast wel dat gevoel.
En dan neem je het jezelf ook nog kwalijk, want je had anders moeten besluiten.
Deep down weet je vaak al wat je moet doen, maar het vertrouwen ontbreekt.
En je ego laat je lekker worstelen.
Zoek dus niet steeds naar de punten die de vraagtekens één maken.
Maar luister naar je hart, daar waar je intuïtie en antwoorden samenkomen.
©Marnie Krom
Je mag mijn artikelen in zijn geheel elders publiceren met vermelding van het copyright en een verwijzing naar: ©Marnie Krom – www.minddrops.nl
Graag ontvang ik hier bericht over.